مطالعه توزیع زمانی مکانی بارش تگرگ(مطالعه موردی استان کرمانشاه)

چکیده مخاطرات طبیعی هر ساله و در مناطق مختلف باعث ایجاد خسارات فراوانی می شوند، تگرگ نیز از جمله پدیده های طبیعی است که آسیب های زیادی بر محیط زیست وارد می کند، شناخت توزیع زمانی و مکانی این پدیده تا حد زیادی به برنامه ریزی و پیشگیری از ایجاد خسارت کمک می کند، در این مطالعه داده های مربوط به توفان تگرگ و توفان تندری در یک دوره آماری 21 ساله از 1987 تا 2007 برای 5 ایستگاه سینوپتیک استان کرمانشاه از میان داده های روزانه استخراج شده که برای داده های مربوط به توفان تندری در گروه هوای حاضر از کد های شماره (13 ،17 ،29 ، 91-99 ) و برای داده های مربوط به توفان تگرگ نیز در گروه هوای حاضر کدهای شماره (13 ، 87-90 ، 93 ، 94 ،96 ، 99 ) انتخاب شده است. سپس با استفاده از روش های آماری و ترسیم نقشه با استفاده از نرم افزارهای arc/ viewو arc/ gis به بررسی توزیع زمانی مکانی بارش تگرگ در استان کرمانشاه پرداخته شده و سعی شده است مناطق مستعد بارش تگرگ در منطقه شناسایی گردد، همچنین به شناسایی زمان وقوع تگرگ پرداخته شده است، سپس ارتباط این پدیده با دما مورد بررسی قرار گرفته و احتمال وقوع پدیده ی تگرگ در مقیاس سالانه، ماهانه و ساعتی محاسبه شده است و در پایان به شاخص های ناپایداری تشکیل تگرگ پرداخته شده و نقشه اسکیوتی مربوط به روزهای همراه با تگرگ ارائه گردیده است. نتایج این بررسی نشان داد که بیشترین فراوانی وقوع تگرگ مربوط به مناطق غرب و شمال غرب استان بویژه ایستگاه سرپل ذهاب می باشد و حداکثر فراوانی بارش تگرگ در اوایل فصل بهار بویژه ماه آوریل رخ می دهد. همچنین بیشترین فراوانی بارش تگرگ در بین ساعت های دید بانی مربوط به ساعت 18 است، بررسی روند بارش تگرگ در منطقه مورد مطالعه روند کاهشی را برای این پدیده نشان می دهند، فراوانی وقوع تگرگ در اغلب سال ها با دما رابطه ای معکوس داشته است، حداکثر فراوانی سالانه بارش تگرگ در منطقه مربوط به سال هایی است که میانگین دما به حداقل میزان خود در کل دوره رسیده است.